- IECUR
- IECURextorum nomine olim intellectum, quod in Extispicina illius potissimum ratio haberetur. Plin. l. 11. c. 37. Iecur in dextra parte est. in eo, quod caput extorum vocant, magnae varietatis. M. Marcello, circa mortem ——— defuit in extis. Sequenti deinde die geminum repertum est. Defuit et c. Mario, cum immolaret Uticae —— Divo Augusto Spoleti sacrificanti primo potestatis suae die sex victimarum iecinora replicata intrinsecus ab ima fibra reperta sunt, responsumque duplicaturum intra annum Imperium. Caput extorum tristis ostenti caesum (victimarii cultro tactum aut vulneratum) quoque est, praeterquam in sollicitudine ac metu, Tunc enim perimit curas etc. ad quem locum vide Notas Dalechampii ut et quae supra diximus, in voce Hepar, item ubi de Extispicina, Fibris, et Fissiculatione. Plura vero de Iecoris pecuini lobis, maximo inprimis eorum, Arabibus Ziada, i. e. κατ᾿ ἐξοκὴν, augmentum s. extuberantia, Hebr. eodem sensu Gap desc: Hebrew Graecis τράπεζα, i. e. mensa, quod instar mensae latus sit, dicto, quam partem iecoris Deus olim in Altare suum adoleri iussit, Exod. c. 29. v. 13. et 22. et passim in Levitico, apud Sam. Bochart. Hieroz. Parte prior. l. 2. c. 45. etc. Hinc Inspector iecinoris, Hebr. Roe baccabed, Ezech. c. 21. v. 21. pro Haruspice, vide supra, ubi de IX. Divinationis generibus, quorum in Sacris mentio, in voce Divinatio. Sed et in mensariis Veterum deliciis anseris aut porculi iecur fuit, mulso, lacte, ficu et caricâ fartum. Athen. l. 9. c. 8. Χηνὸς ἧπαρ περισπούδαςτον κατὰ τὴν Ρ῾ώμην. Iuv. l. Sat.5. 1. v. 113.Anseris ante ipsum magnis iecur ———Unde iocus Mart. l. 13. in Xeniis Epigr. 57. cuius Epigraphe iecur anseris.Adspice quam tumeat magno iecur ansere maiusMiratus dices; hoc, rogo, crevit ubi?Et a ficis infartis ἡπάτια ςτεςθυκασμένα, apud Polluc. aliis σηκωτὰ, iecinora talia. Quâ voce recentiores Graeci quodlibet iecur appellarunt, ut eos imitati Latini ficatum: quod hodieque Galli in lingua sua retinent. Salmas. ad Solin. p. 1055. Vide quoque Voss. de orig. et progr. Idolol. l. 3. c. 93. ubi et in suibus vivis hepar praeparari ficorum pastu, ex Galeno, addit, ut et supra in voce Anser: sicut de iecore mulli, ibidem in Vett. deliciis, in voce Mullus; Scauri, Scarus. Aliter vox sumitur, in Eupolidis illo, apud Athen. l. 9. c. 8. p. 384.Εἰ μὴ σὺ χηνὸς ἧπαρ, ἣ ψυχὴν ἔχεις.Ni tu fortassis iecur, vel mentem habes.Hic enim Sapientiam notat: ut in isto vet. Epigr. in Caton. Gramm. 11. apud Suet. de Ill. Gramm. p. 827. in Octavo.En cor Zenodoti, en iecur Cratetis.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.